Voor we naar het westen gaan

De jongens maken touwen met plantenvezels
het besproeien van de veldjes
De opstellers van het rapport

Beste vrienden, voor we naar Bafoussam, Kumbo enz. gaan bij Filip en Annie nog een kort berichtje.

Maaike stelt het goed in Uganda.

De leerlingen van het tweede jaar zijn begonnen met een voorlopig verslag en hopen er een reactie op te krijgen. Ik copieer het hieronder.

Rapport général du produit Terra Cottem
1 Mise en valeur du produit
A Caractéristique important du produit
C’est un produit chimique qui comporte des propriétés différentes des autres produits, c.a.d. une fois le produit inséré dans la terre il permet aux racines de se développer rapidement. L’application de ce produit dans la terre assure un meilleur rendement et permet à la plante de ne pas faner. Le produit permet aussi de diminuer le % d’arrosage de la plante et cela est surtout intéressant dans la saison sèche.
B Qu’es ce que nous avons fait
Notre classe 5e A du collège JDB a appris beaucoup sur le produit TC. Marc et Monsieur Martin ont expliqué le but du NGO TC-Dialogue. Le but est lutter contre la désertification et la pauvreté. Après la théorie nous avons travaillé le 8 janvier dans dix parcelles de 1,5 m2 . Nous sommes avec 24 garçons et 18 filles. Nous avons travaillé la terre, mis le produit TC, couvert avec une couche de 5 cm, semé l’oseille de Guinée, arrosé abondamment. Le 13 les premières plantes sortaient. Nos amies du 5e B ont arrosé le 19 janvier.
C Un rapport
Pour que nos futurs amis de la Belgique puissent savoir ce que nous allons fait, voici un rapport avec des illustrations sur nos expérimentations.
Nous allons donner çà aussi à la sœur directrice et au professeurs d’agriculture et aux responsables des gens du CDD qui sont intéressé dans le problème de la désertification.

We zoeken enkele correspondenten

We zijn stilaan goed op dreef met het project Terra Cottem-dialoog en zullen zaterdag een verslag opsturen naar geïnteresseerde leeftijdsgenoten. Voor het ogenblik is het met een vijftal meisjes van het tweede middelbaar. Ze zullen wat schrijven over hun werk op school en de landbouwlessen in het bijzonder. Ik vraag hen ook wat te schrijven over het waterprobleem en het kweken van groenten.

Na een korte afwezigheid en een internetpanne!

De groententuintjes worden goed besproeid in Mémé
Na elf jaar wachten een eerste baby
Regine vult enkele rekeningschriften in
Ezelsvlees smaakt niet slecht
Op bezoek bij Pierre Abalangaz samen met het parochieorkest

Na een week afwezigheid weer wat nieuws uit Kameroen!! We waren op bezoek bij Zuster Lea, Dema en Justine in Nguetchewé, waar we heel hartelijk ontvangen werden. Het was een mooie verpozing in een heel rustige missiepost. We waren er wat afgesloten van internet en dat valt eigenlijk wel mee. Regine was meegereden met Lea en ik kwam 2 dagen later met de moto. Omdat ik Mémé op ongeveer 55 km van Maroua voorbijkwam, heb ik daar geslapen en ondertussen gezien dat de groentetuintjes het goed doen en de vrouwen enthousiast blijven water geven. Er zijn zelfs al enkele jongeren die de vrouwen concurrentie willen aandoen.
In Nguetchewe hebben we enkele speciale geboortes meegemaakt: het eerste kindje van een sectorverantwoordelijke na 11 jaar huwelijk. Een enorme vreugde! En dan hebben we een moedertje die haar tiende kind moest krijgen met de auto 15 km ver gebracht naar het dispensarium. Haar weeën waren al begonnen en toen we ’s avonds van Djinglia terugkwamen, ging ze met haar zoontje mee naar huis. Het was, na een moeilijke geboorte, ongeveer 2 uur voordien geboren en de moeder bloedde nog maar mocht van de verpleger toch mee. Normaal mag de vader het kind maar na een week zien. Maar zuster Lea vroeg aan de moeder of ze hem mocht zeggen dat het een zoontje was. Hij was heel blij en de naam zal waarschijnlijk in hun taal ‘dat volstaat’ worden. Maar er zijn nog Benjamins die nog een broertje of zusje krijgen.
In Djinglia gingen we met zuster Françoise naar een marktje waar we ezelsvlees proefden en een vrouw met een pijp ontmoetten. Ook leerde ik dat er nog een sterke mengeling is van natuurgeloof en christendom. Met de Guatemalteekse zuster Dema oefende ik mijn Spaans. We maakten een wandeling vanuit de missiepost tot bij de Peuls, een echte nomadenstam. Ze leven in eenvoudige hutten en maken binnen vuur om zich wat te warmen. Met heel het gezin slapen ze op een groot bed met takken gemaakt op ongeveer 80 cm hoogte. De vrouwen en de kinderen waken overdag bij de kalfjes en ‘s avonds komen de mannen met de kudden terug. ’s Morgens krijgen de kalfjes de ene helft van de melk en de rest drinken ze zelf op. Jammer genoeg gaan de kinderen niet naar school en spreekt er niemand Frans. Ze hebben ook weinig contact met de plaatselijke landbouwstam. Toch heel vriendelijke mensen want de tweede keer dat ik op bezoek ging, boden ze me verse melk aan.
De laatste morgen had zuster Lea pannenkoeken gebakken en of ze smaakten!!
Op de terugweg sliep ik weer in Mémé en zag er tot mijn vreugde drie jonge postulanten die er voor zes maand hun stage doen: een Ugandese onderwijzeres, Flore en twee Burundese Louise en Odile. Ze zullen een welkome hulp zijn bij zuster Hedwige en Alice. De vreugde kon niet op want er was het traditioneel volksfeest van de Hourza’s en het verjaardagsfeest van zuster Hedwige! De volgende dag keerde ik omstreeks tien uur naar Maroua terug.
‘s Middags had ik dan mijn eerste proef Spaans en buiten de vervoeging van de werkwoorden, viel het nog mee, hopelijk haal ik de helft van de punten.
Dank aan iedereen voor de deugddoende reacties en tot later!

foto's die niet doorgekomen waren

een mooi kerststalletje in Kameroense stijl
Marie brengt het Blijde Nieuws tijdens dekerstmis naar voren
N de mis wordt er uitbundig gezongen en gedanst
Enkele foto's die er niet doorgeraakt waren en de Kerstsfeer goed weergeven

Met de moto naar Mémé

De plantjes komen uit! en de vrouwen zijn heel enthousiast
de studenten in vakantie vernissen de stoeltjes
de moderne oven in het opleidingscentrum voor jonge vrouwen
de geraamtes voor de bedden van de 16 kandidaten voor een korte opleiding: koken, naaien, alfabetisatie van jonge vrouwen die niet naar school gingen

Zaterdag 6 januari

Gisterenmorgen ben ik heel vroeg met de moto vertrokken naar Mémé om de medicamenten voor de kleine Frans te dragen. Het was wel behoorlijk fris ook al omdat het tegen wind was. Na ongeveer 1u20 rijden kwam ik ter plaatse. Mijn stem was wel wat weg want er zijn nogal wat bacteriën in de lucht die hoest veroorzaken. De kleine Frans weende heel veel en we gaven hem dan ook onmiddellijk de medicatie.
Gelukkig kon ik op de missiepost wat eten en daarna ging ik naar de gemeenschappelijke groentetuin kijken en zag dat er al heel wat plantjes uitkwamen.
Men zit er niet stil: de bedden werden geschilderd, twee versleten deuren werden vernieuwd, de stoeltjes kregen een vernisbeurt en de keuken voor de opleiding van jonge vrouwen werd verder afgewerkt!
Tegen 15 uur keerde ik na een korte siësta en een laatste bezoekje bij Fransje terug naar Maroua.
Nu was het veel aangenamer in het warme weer en Regine was blij me terug te zien. Zij had wat in de procure geholpen en ook wat boodschappen gedaan en een aantal mails beantwoord.

Enkele belevenissen van de laatste dagen

Enkele van mijn klasgenoten Spaans
Op bezoek bij de familie van Mathias in Kousseri
De kunst van het netvissen

Donderdag 4 januari

Ondertussen loopt de kerstvakantie op haar eind en zijn we al een paar dagen in Maroua.
Gisteren hebben we zuster Lea een gelukkig nieuwjaar kunnen toewensen en we zijn afgesproken om volgende week bij haar op bezoek te gaan. Het is ook wel een stukje kouder geworden en ’s nachts kunnen we wel een deken gebruiken.
We ontmoetten Filip, Djoumai en Stef. Bij hen zijn we omstreeks de 23ste januari verwacht. Het ziet er naar uit dat het een mooie 10-daagse wordt, in een heel andere streek. We zullen er ook Anie Leroy bezoeken.
Gisteren is de 80-jarige priester Gonzague, die al een maand ziek is, naar Ndjemena vertrokken om naar huis te vliegen. Het was een moeilijk afscheid maar hij hoopt om nog terug te komen.
De kleine wees ‘Tom Tom’ of ‘Pepito’ die eigenlijk Mois heet, verveelt zich wel wat en komt contact zoeken. Hij heeft hier een mooie tekening gemaakt en gekleurd en helpt ook wat bij het samen vegen en opruimen van de bladeren.
’s Avonds zijn we Nieuwjaar gaan wensen bij de familie Fouda. De vrouw is verantwoordelijk voor de bedeling van de medicamenten en werkt ook als vrijwilligster in de opvang van HIV-weduwen en weeskinderen. Vrijdag gaat Regine met haar naar een centrum van bewustwording van het aids-probleem.
Je ziet het onze dagen blijven goed gevuld ook tijdens de vakantie.

Een fantastisch 2007

Door internetproblemen een beetje later dan gewenst onze allerbeste wensen voor 2007!



En of ze trots zijn met de nieuwe truitjes voor hun ploeg!

Bedankt Johan en KSV Zulte-Waregem!
Ook Irene is heel blij met de mooie T-shirt die ze van de meisjes van 1MC (H-Hartcollege) kreeg

Ons verblijf in Mémé

Hier zijn we dan weer!

Een vreugdedronk met bilbil voor onze huwelijksverjaardag

In de school van Emmanuel werden veel bomen geplant

Regine geeft uitleg bij het behandelen van de grond met Terra Cottem