Aankomst in Kameroen

Maandag 4 december,

Gisteren hebben we nog een heel mooi zendingsmoment gehad in de Karmel en uitgebreid afscheid genomen van de vele kennissen en vrienden! Dank je wel priester Noël en iedereen die ons met hun gebed en financiële steun naar ginder begeleiden. Ook dank voor de personen die ons nog eens een goede reis toewensten via de telefoon.
Daarna hebben we nog eens lekker getoast op de gezondheid van Frans en zijn patroonheilige Franciscus Xaverius. En dan zijn we samen met Maaike bij Annelies en Simon heel lekker gaan eten.
Annelies moest vertrekken op skistage naar Val Thorens en na afscheid genomen te hebben, voerde Maaike ons omstreeks 17 uur naar Zaventem. Nu pas ondervond ik dat 80 kg bagage heel wat is. Na een stuk fileleed kwamen we er veilig aan.
Heel veel hebben we niet geslapen maar toch goed uitgerust in het goede bed. Dank aan ons nichtje Sophie om deze kamer in het Sheratonhotel voor te behouden.
Straks gaan we ontbijten en ons dan klaar maken om naar de luchthaven te vertrekken.
Het gratis ontbijt was lekker met croissants en koffie of thee.
Onze bagage konden we gemakkelijk naar de overkant van de straat brengen maar iemand van het hotel deed dat voor ons.
We checkten vlug in want met de nieuwe controles wilden we hier niet in de file staan. Alles verliep gesmeerd.
Doordat er een passagier ontbrak hadden we enige vertraging op onze 5241 km lange vlucht en zitten we nu al drie kwartier in het vliegtuig te wachten. Er zijn 255 passagiers mee.
Uiteindelijk vertrekken we om één uur!
De vlucht verloopt verder goed maar in Douala moeten we van 19u30 tot 21u45 wachten op de bagage. We zijn onze Afrikadoop begonnen. De bagagedrager zou wel meer willen want hij heeft zo lang moeten wachten maar we moeten streng zijn anders maken ze misbruik van onze goedheid. Met de taxi gaat het dan naar de procure waar we gelukkig nog een kamer hebben.Dinsdag 6 dec.

Natuurlijk niet veel geslapen want de koeler was wel nodig bij 29 °. De mis ’s morgens om zeven uur was voor een volle kapel meer dan honderdvijftig mensen. Vooraf zongen ze een half uur lang psalmen.
Ondertussen een telefoonkaart gekocht (2500 cfa waarvan 2000 cfa belwaarde). Eens naar Frans gebeld die ons nog eens de reisweg besprak. Hij waarschuwde ook dat we in Yaoundé moesten opletten voor de bagagedragers dat ze zeer agressief zijn.!
Aangezien we via Missio Brugge goede banden hebben met het groot seminarie Paul VI, gaven we wat steun voor de opleiding van jonge seminaristen.
We namen een paar foto’s van ons verblijf en verwaterden op het zwembad maar omstreeks 10 u kwam Jozef onze taximan ons halen om naar het busstation te rijden. Met de lange reis in het vooruitzicht permitteerden we ons een zekere luxe en namen een aircobus. Na aanduiding van de bagage en wat wachten vertrokken we om twaalf uur naar Yaoundé (250 km); de rit kostte 8500 cfa per persoon.
Het landschap was mooi! We reden door een heuvelachtig gebied in het uitgedunde regenwoud en bewonderden de rijkdom van de natuur. We kregen een krantje en een croque messieur en een gouavesap als drank.
Omstreeks 15 uur kwamen we in het busstation van Yaoundé aan en namen een taxi naar het station. (2000 cfa). De chauffeur sloot ramen en deuren als we aankwamen en waarschuwde ons voor de bagagedragers. Ze kwamen inderdaad met een zwerm van ongeveer tien personen om ons heen staan en probeerden uitgekozen te worden. We zegden heel duidelijk dat we maar één drager nodig hadden en zelf ook een deel van de bagage droegen. De rust herstelde zich tamelijk snel.
Nu nog de treinticketten: aan één klein gichet werden ze verkocht. We moesten in de rij stoelen aanschuiven en als we ze vroegen waren er geen couchettes meer beschikbaar! We moesten tot 17 uur wachten dan zouden we het weten. We hadden ze dus moeten reserveren maar in Douala hadden ze ons gezegd dat dat niet kon! Gelukkig om 17 uur kregen we toch een slaapcouchette voor 2 personen: 28 000 cfa per persoon!
Na heel wat gestuw en kabaal kwamen we omstreeks 18 uur in onze couchette. De drager was met 600 cfa zoals afgesproken tevreden. Oef!!!
We vertrokken net na zonsondergang omstreeks 18u 30 naar Ngaoundere. De maansopgang was in de donkere nacht boven het oerwoud een prachtig spektakel.
Ange kwam ons het menu presenteren dat we in onze couchette zouden krijgen. We bestelden kip en bakbananen met als dessert papaja (2500 cfa). Uiteindelijk werd het rundvlees en vis want de rest was er niet meer en als dessert één maal papaja en één maal ananas. Omstreeks 21 uur kwam het eraan en het smaakte heel goed.
Daarna legden we ons te rusten want van slapen kwam niet veel terecht. De trein maakte veel lawaai en stopte regelmatig en door de versleten schokbrekers (?) vertrokken we dan telkens met hevig geschok. We konden wel rusten en stilaan koelde het ook wat af.
Onderweg stonden heel de nacht door op alle stopplaatsen mensen van alles aan te bieden: water, honing, fruit, maniok, enz. De kinderen waren ook heel blij als ze een lege plasticfles kregen.
Omstreeks 5u30 begon het klaar te worden en zagen we het landschap veranderen. Ik had ook een babbel met een advocaat van Yaoundé die voor 2 dagen moest gaan pleiten in Ngaoundere. De meeste processen in het noorden gaan over ‘coupeurs de route’: mensen die een wagen doen stoppen en alles meenemen. Gelukkig vermindert het de laatste tijd zegt hij nog. Er zijn in Kameroen maar 1400 advocaten voor een bevolking van minimum 16 miljoen.
Hij geeft me zijn kaartje en ik zeg dat ik hoop hem niet nodig te hebben.
Omstreeks 11 uur komen we in Ngaoundere aan en kunnen onmiddellijk met de bus naar Maroua. (6000 cfa/p) We zien heel kort Marie Fadi, onze studente economie afkomstig uit Mémé, het weerzien na drie jaar is voor mij ontroerend en duurt veel te kort maar de bus wacht niet.
De reis verloopt goed: het savannewoud en de dorpjes wisselen zich af en we worden vergast op een spraakvaar van een charlatan die de mensen een aloë product aansmeert dat voor alle ziekten helpt. Hij verkoopt zeker voor 100 000 cfa.
Na een paar stops komen we om 18u15 in Maroua aan en priester Frans komt ons afhalen. De Afrikaanse omhelzing doet veel deugd en er valt een pak bekommernis van ons af. We zijn God zij dank moe maar tevreden aangekomen.