Vrijdag 20 november vertrek ik naar Mémé, de parochie die ik sinds 2000 het best ken.
Direct enkele Afrikaanse autoproblemen:
• Ik laat mijn tank helemaal vullen maar er is een gat in de toevoerbuis en hij loopt over.
• Als ik op een helling parkeer loopt hij nog eens over
• En als we op zaterdag op bezoek gaan naar Mayo Ouldemé een parochie in de buurt, heb ik mijn eerst lekke band en stellen we vast dat er geen kruissleutel in de wagen zit. Gelukkig waren we net in de parochie en konden ze ons daar helpen.
Bij de aankomst in Mémé word ik zeer hartelijk ontvangen door de familie van de hoofdcatechist en mag daar zelfs overnachten want de pastoor en de zusters zijn niet thuis.
Voor het eerst maak ik ook een dorsnacht mee. Na zonsondergang zullen dertien jonge mannen 3 uur lang zingend de mil van Etienne dorsen. Nadien kunnen ze bij een vuur van het kaf zich laven aan het milbier (bilbil) en nieuwe krachten opdoen door samen hun ‘boule de mil’ te eten. Voor de foto heb ik het zelf ook een vijftal minuten geprobeerd. Ze wannen het grootste deel en brengen de oogst naar de graanzolder.
Een prachtig voorbeeld van dorpssolidariteit.
De volgende morgen warmen de mensen zich bij een strovuurtje en wannen ze het laatste koren. (voor de jongeren, wannen = graan scheiden van kaf)
Dank zij de breiclub van Marie-Louise kon ik al enkele moeders heel gelukkig maken. Nogmaals hartelijk dank. Misschien herkennen de breioma’s hun meester-werkjes.
De zusters waren ook heel blij met de breinaalden en haakpennen en ander breigerei die ik van de zusters van de Karmel gekregen had. Ze zullen goed dienst doen bij de vorming van tienermeisjes die nooit naar school gingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten