Naar Mémé en Mokong!

Bij Marguerite en Anne-Marie in Mémé
één klas bij het buitenkomen uit de school naast de procure!
en of ze graag op de foto staan!
Martin en zijn vrouw op bezoek bij ons
maandag 11 december 2006
Ondertussen zijn we al ongeveer een week vertrokken. We beginnen ons al wat thuis te voelen in de procure van Maroua. Zaterdag zijn we met Frans naar Mokong gegaan waar we Pater Theo Dilissen, een Limburgse Spiritein, weer ontmoeten. Het is nog een echte broussemissionaris die met weinig middelen veel weet te realiseren. Er was een vergadering met de verantwoordelijken van de verschillende parochies van zijn gebied en zo konden Regine en ik een wandelingetje maken in de omgeving: de markt, de mayo (=rivier) met enkele kinderen die op hun verse kleren wachten, wassende vrouwen en een prachtige zonsondergang.
Zondagvoormiddag was er dan de mooie viering van de tweede zondag van de advent en daarna vlug naar Maroua om op tijd te zijn voor het middageten. Twee leerlingen die in Maroua studeren, hadden ervan geprofiteerd om eens mee te gaan naar huis. We brachten ook wat brandhout mee voor een interne in de sare (=woonplaats) Kisitho in Maroua waar ze met 70 meisjes samenwonen. Een begeleidend gezin houdt er wat toezicht.
We hebben zondag in onze verblijfplaats al enkele vrienden van vroeger kunnen ontvangen: Martin, de leraar landbouw met zijn gezin. Zij zijn de begeleiders van een kleinere sare (ongeveer twintig jongens).
We hebben samen de werking van terra cottem al eens besproken en er ook een klein experiment mee gedaan door TC water te laten opslorpen. We waren in de wolken.
Aangezien de proefwerken al gedaan zijn, beginnen we deze week met de voorbereiding van het project: de schooltuin. Jullie horen er nog van.
Ook Anne-Marie, Marie-Claire en Pauline, drie goede vriendinnen van Mémé, kwamen eens op bezoek en namen ondertussen de maten van Regine om een Afrikaanse rok met bijpassende blouse te laten maken. Twee van hen volgen een opleiding snit en naad in Maroua. Ondertussen wisselden we natuurlijk heel wat herinneringen uit, terwijl we naar wat foto’s van onze vorige bezoeken bekeken.
Ook Frans die zijn Kerstbrief aan het schrijven is, kwam goede dag zeggen en een pint drinken. De zondag is hier echt een rustdag waar de sociale contacten vernieuwd of verstevigd worden.
Donderdag 7 dec. 06
Om 4u10 word ik gewekt door de wekdienst van onze islambroeders. Ik schrijf een beetje het dagboekverslag en ga om 6u15 na een verfrissend stortbad naar de mis. Nadien maak ik kennis met de directrice van het college en een van haar medezusters. We spreken af om elkaar in de middag eens te ontmoeten.
Frans stelt voor om naar Mémé te gaan met een bed dat in de schrijnwerkerij van de procure gemaakt is. Een mooie verrassing want we hadden niet verwacht zo vlug in Mémé te geraken.
Onderweg wisselen we allerhande nieuwtjes uit. Het weerzien van Marguerite en Etienne, Pierre en Jacqueline en Anne-Marie en nog zoveel anderen doet enorm veel deugd. Ook de kleine Ananie, het kerstekind van het jaar 2000 is een flinke kleuter geworden. Het gehandicapte kind van Marguerite, Frans, bezorgt haar veel zorgen.
We maken ook kennis met de pasgewijde nieuwe priester Nigeria. Het eerste contact valt zeer goed mee.
We zien ook dat er een aantal mooie verbeteringen aan de missiepost aangebracht zijn maar we moeten terug om tegen het middageten in Maroua te arriveren. We gaan zeker voor een langere periode terug.
Na een korte siësta (ik moet het nog leren) ga ik naar het college J. de Bernon.
Het contact met de Boliviaanse Zr. Doris verloopt vlot. Er zijn in de grote school natuurlijk ook heel wat problemen: een vechtpartij van een tweedejaars die heel de dag in de omgeving van de klassen moet opruimen. Afspraak met een 5de jaars om zich voor een jongere die zijn arm gebroken heeft, te ontfermen.
Er zijn op de speelplaats ook vijfdejaars die zich de zangstonde van 2003 nog herinneren! ( If you’r happy…)
Nadien ga ik op bezoek bij de leraar landbouw Martin en zijn vrouw Thérèse. Ze zien er heel goed uit en we bespreken al eens kort de experimenten die we met Terra Cottem gaan doen.
Hij is heel enthousiast.
Tegen het avondeten ga ik nog vlug bij Frans mijn mails lezen en een eerste verslag op de blogspot zetten.