Blij weerzien in Mémé

Blij weerzien in Mémé
Omstreeks 7u30 vertrokken om de warmte wat te mijden. Er was geen elektriciteit in de wijk van de ciber. Zo moest ik noodgedwongen direct doorrijden naar Mémé.
De weg is heel slecht: veel en diepe putten. Je kan bijna nooit sneller dan 60km per uur rijden.
Halverwege had ik dan nog een derde platte band. Gelukkig direct heel wat assistentie.
De weg naar de missiepost vond ik makkelijk terug maar zowel de priester Theofiel als de zusters waren naar Maroua.
Daarom ging ik naar de hoofdcathechist Etienne en kon me daar installeren in een kamer van de oudste dochter die nu in Yaoundé studeert.
We konden wat bijpraten en gingen een kijkje nemen in het plaatselijk ziekenhuis waar ik Christine de ziekenhuisverzorgster opnieuw ontmoette. Ze was benoemd in een vrouwencentrum in Mora en vertrekt binnenkort naar die nieuwe post.
Na het lekkere middageten trokken we naar Mora waar we Elisabeth zagen met een tweede flinke baby. Haar eerste was tijdens de geboorte overleden. Daarna gingen we op zoek naar de woning van Monique. Ik had een babbel met haar en ze zijn vastbesloten te trouwen. Het is heel moeilijk om de relatievorming van jonge mensen te ontrafelen: ze ontmoeten elkaar ongeveer een jaar geleden aan het ziekenhuis waar Monique ‘s avonds in het licht kwam studeren.
In december 2010 is haar man haar gaan voorstellen aan zijn ouders. Hij zou volgens de traditie dan de hand moeten vragen aan de vader van Monique. Ze zijn dan op 28 januari weggetrokken naar Mora. Zonder expliciete toestemming van de ouders. Aan de andere kant willen ze dat hun dochter gelukkig wordt en zijn ze in hun hart akkoord.
Rond 21 uur gaan slapen maar met het vooruitzicht morgenvroeg een 4de band te stoppen.
Om 5 uur kon ik niet meer slapen en verving de band. Omstreeks 6u30 vertrok ik naar de missiepost waar de stagiair Alexandre me mijn boekaroe toewees. Ik maakte kennis met de groep van twintig meisjes die een vorming: hygiëne, alfabetisatie, koken, handwerk volgen.
Na de gebedsdienst ben ik bij de zusters op bezoek geweest: 6 postulanten: 1 Kameroense, 3 Ugandese, 2 Rwandese. Alleen de overste Martina was een oudgediende maar zij wordt omstreeks mei vervangen. Er kwamen ook twee Duitse jongeren Sophia (Frankfurt) en Editha (Berlijn) aanschuiven. Ze werken voor een Duitse NGO voor èèn jaar. Er werd heel wat heen-en-weergekabbeld.
Ik nam een uurtje siësta en dan organiseerden we een wedstrijdje muziekmaken met een ballon tijdens een dansje. Buba (de kok) en ik vormden de Jury. Daarna gingen Buba en ik naar Mayo Ouldeme waar we Nigeria, een oud-priester van Mémé gingen bezoeken.
Het was een heel gelukkig weerzien.
‘sAvonds ben ik dan nog bij Abraham, de oud-kok van Frans op bezoek geweest. Echt een mooie dag.
Eindelijk gelukt om enkele foto's op te laden. Maar het nam meer dan een uur in beslag. Geduld dus.